Dit is een liefdesbriefje

This is an excerpt of a poem that was written for the exhibition ‘Dit is een liefdesbriefje’ (2021) by painter and visual artist Yael Wassen.
* Reproduction and distribution of this poem is not allowed without permission.

Cinque Terre, Italië

Ik draag zilveren vissen om mijn nek, één voor elk jaar dat de zee parelde en ik toekeek
gedachten dobberend op zonnestraling, pupillen die overuren draaien en niet –
nooit weg willen kijken

Met gloeiende huid als een warm thuis dat een moedervlek rekent voor ieder die
verder weg is dan ze meestal zijn, maar dichterbij dan ooit tevoren want
mijn ogen zijn open

Hun gezichten zeilen mijn netvlies voorbij door golvend fonkellicht
wind kiest ieders schaduw vormt de contouren en aait
mijn wang

Ik aai de vissen streel
de gezichten

In de baai van mijn brein meren hun woorden aan
ik wil ze vragen waar ze zijn wanneer ze hun ogen sluiten –

Ik schrijf dat je de vos en de ijsvogel bent

Ik wil je vragen waar je bent wanneer je je ogen sluit
en wanneer je ze opent
en weer sluit

Wanneer je je kin in mijn nek legt, me vastpakt en wiegt
omdat we dansen met wijn waxinelichten warme oven of
wiegt, omdat mensen waren maar niet meer zijn of
wiegt, omdat huid even geen thuis is

Wanneer je de briefjes schrijft die ik vind weggestoken in jaszakken en
broekzakken en portemonnees piepklein gevouwen
Wanneer een kaars een bruin en blauw oog verlicht en
je besluit dat je iets nog niet wilt verklappen of
komt vertellen wat niemand van je weet of
wanneer je iets per ongeluk zegt

Wanneer je niet uit je woorden komt en we dus samen zoeken en
wanneer je luistert als ik voorlees hoe ik je schrijf

Wanneer je hardop bidt zodat ik
mee kan doen op mijn manier –

Ik leg je op je zij wanneer je snurkt

Ik wil je vragen waar je bent wanneer je je ogen sluit
en wanneer je ze opent
en weer sluit

Wanneer ik je niet wakker wil maken omdat ik hoop dat je dromen fijn zijn
zoals de mijne waren

Wanneer we liggen en ons lichaam vertrouwde wateren betreed
wanneer ‘niet alleen slapen’ een rug tegen rug is of
wanneer samen wakker ook samen slapen is en
wanneer samen zijn samenzijn wordt totdat samen
ons zijn zoveel vormen kreeg dat het altijd al alles is geweest

Wanneer je je aankleedt en mijn kast de jouwe is
zoals mijn kleren van jou zijn wanneer je ze draagt zoals
jouw trui en jas de mijne, bovenal wanneer je er niet bent

Wanneer we samen in de zon zitten, een ander bewonderen en
ons bevragen hoe dat samenzijn zou kunnen zijn

Wanneer jij dit alles op zou schrijven –

Ik spaar kurken voor je terugkeer

Ik wil je vragen waar je bent wanneer je je ogen sluit
en wanneer je ze opent
en weer sluit

Wanneer we wakker worden in je huis op wielen, jij in de cabine en ik in het ombouwbed
wanneer het gordijn opzij schuift en ik opkijk naar slaapogen en gaapmonden die
gisteren namompelen en de morgen influisteren

Wanneer we op twee gaspitten dubbel zoveel gangen koken als we mensen tellen en
dansen in de nacht van de langste dag kampvuur sterrenhemel

Wanneer slaapzak en kussen opgeborgen worden en
elke morgen weer een andere kilometerstand
wanneer het gordijn opzij en mijn bed weer de tafel is

Wanneer ik je denk, maar niet bel
wanneer ik je mis, maar niet schrijf

Wanneer je de liefde in de ogen kijkt —

Ik draag jouw hemel op mijn huid

Ik wil je vragen waar je bent wanneer je je ogen sluit
en wanneer je ze opent
en weer sluit

Wanneer je stil de wereld schildert alsof ze de zee is alsof
je brein de baai waar kleur aan wal stapt

Wanneer we met halve recepten één gerecht maken en je
van het een het rood en van het ander het groen
wanneer we verf dichten en zinnen schilderen in de keuken van je atelier

Wanneer je lacht en luistert en
het knipperen van je ogen honderden milliseconden telt of
wanneer je zegt dat de tube met geel even leeg is

Wanneer je vraagt of er nog een laag verf op moet en je
vraagt of het dan nog wel hetzelfde blijft
wanneer we elkaar kussen –

Ik kleed me alleen voor jouw foto’s uit

Ik wil je vragen waar je bent wanneer je je ogen sluit
en wanneer je ze opent
en weer sluit

Wanneer we elke morgen kaarten trekken een positieve gedachte
een engelenwijsheid een psychologisch inzicht
wanneer je mediteert zoals ik me voorstel dat een mens mediteert
wanneer je toekijkt hoe ik schrijf

Wanneer we halve plannen smeden die we hele weken leven wanneer
ik rij en jij slaapt na uren stuurloos praten kijken roken wanneer we zwijgen

Wanneer we zitten onder zware dekens met uitzicht op nat en drassig land en
wakker worden met beslagen ramen koffie en dagen vol tijd

Wanneer ik sta zoals ik voel dat moet en
beweeg zoals je me vraagt –